Sağlık olsun

 Evveli gün sokakta çok gezdim ya, dün kendime kitap partisi verdim. Bu da şu demek: İş güç yapmıyorsun, yatıp kitap okuyorsun bütün gün. 

Figen Şakacı’nın Bitirgen’ini bitirdim önce. Ne güzel yazıyor Figen Şakacı. Geçen yıldı sanırım, Pala Hayriye’sini okumuş, pek sevmiştim. Hadi ondan devam edeyim deyip Kesekli Tarla’ya geçtim. Üç öyküden sonra canım roman çekti.

Afşin Kum’un Sıcak Kafa’sını okudum. Hızlı ilerliyor zaten, öğleni az geçe o da bitti. Kitap güzel ama dizisini daha bir beğenmiştim. Neden devam etmediler ki? Yazık.

Hadi tekrar öykü okuyayım diye Melisa Kesmez’in Nohut Oda’sına başladım. Onun öyküleri de başladın mı bırakamadığın çekirdek gibi. Hafifliğinden değil sürükleyiciliğinden bahsediyorum elbette.

Sonrasında elimdeki kitaplardan hangisini okusam diye her birinden on on beş sayfa okuyup sıradaki kitabı belirleyeyim dedim. Artık işin o kısmı da, hani süper bir sofrada tıka basa doyarsın ama gözün hala yemededir, o hesap oldu. 

Bunların hepsi iyi oldu. Fakat sabahtan aldığımız bir haber keyfimizi kaçırdı. E.‘un teyzesi, ki çok severim ben de dünya iyisi bir kadındır, anjiyo olacaktı, doktor hiç beklemeden ameliyat demiş. Yarın ameliyata girecek. Dayısı geçen hafta kalp krizi geçirip ameliyat olmuştu zaten. Şimdi kardeş kardeş aynı hastanede yatıyorlar. İnşallah ikisi de tez zamanda sağlığına kavuşur.

Annemi arayıp teyzeyle dayının durumunu anlatırken, o da başladı, Ahret annen yürüyemiyor belinden dolayı, ameliyata girecek, ben yarın bir nörolojiye görünücem, H’ın annesinde demans artmış. Birilerini daha söyledi ama aklım mı reddetti artık, anımsayamıyorum şimdi. Öğlen teyzem aradı, canı sıkılıyormuş, hava çok güzel az çıkıp yürüsene dedim, onun da bacağındaki ağrı nüksetmiş, yerinden kalkamıyormuş neredeyse. 

Benim de bugün gene dişçi randevum var. Neyse ki pek ağrılı bir iş değil. Umarım yani.

Hepimiz iyileşelim, gülelim işalla. Bahar geliyor. Di mi?

Bu sabah uyandığımda aklımda şu şarkı vardı:

.